Relationships between Turkey and Israel: Not Missing the Chance

            The two important countries, which are of crucial importance to the Middle East region, Turkey and Israel, are now in the process of an intense tension. How will the peace be provided when the tension between Turkey and Israel is taken into consideration in addition to the Middle East's decades of instability and the tension between Arab world and Israel in this instability? If we take the recent events into consideration, how should we interpret situation? As a deteriorating process or a chance to provide peace in the Middle East. Crisis in the World Economic Forum in Davos is a milestone in the relationships between Turkey and Israel.It should be understood that there is no part for such a willful country as Israel in the 21st century world. Davos is the beginning of a process in which it should be understood that Israel-focused policies cannot be achieved in today's world in which the concept of interdependence is uttered more often.

            Latest ambassador crisis has something to do with failing to forget about what happened in Davos and longing for such a willful Israel state before Davos. Absolutely ,Each state wants to act willfully and makes himself untouchable under the name of nationalism. But, Today’s world offers us reality that you can not make any profit through war and no one can be indifferent to death of civilian people and children. The Turkey’s Prime Minister R.T. Erdoğan’s “One Minute” event not only made sense in today’s world, but also points to beginning of an ineluctable process. This process refers to the fact that Israel will not be able to act willfully and will be forced to counterparts to Palestine ,whose land he occupied under the equal conditions. Because not only Arab world but also strategic allies of Israel show serious reactions to Israel. The recent process shows that Turkey ,whose ancestor “Ottoman Empire” embraces the Jewish people expelled from European countries, can not remain silent to Israel’s disregard of international laws.

            Israel needs Turkey in finding solutions to problems with Palestine and problems about Golan Heights with Syria ,because Turkey’s latest activities and struggles in the point of foreign policies  in finding solutions for the problem of in Middle East region was acclaimed by international public opinion. Thus, the U.S. State Department spokesman Philip Crowley answered the question about how USA interpret the latest tension in his daily press briefings “While I am pointing out that Both Turkey and Israel are allies of USA, and Turkey struggles for peace of Middle East and has an important mediator roll ,We appreciate the Turkey’s effort to help the countries in Middle East ,I wish this would go on”1 Therefore, He emphasizes the important part of Turkey in the Middle East region and declares their support for Turkey.Policies that Israel follow in the relationship with Turkey must be more thoughtful and strategic in such a situation in Turkey has become more important.

            Israeli Deputy Foreign Minister was forced to apologize to Turkey for ineptness and nonsense of the message they tried to give through making ambassador to sit a lower seat and not shaking his hand.Davos is a beginning of a process in which Turkey provokes a strong reaction in Arab world  with following consistent policies and his tough stance against Israel. Israel should react more conciliatory and pragmatic in a world in which he is getting lonely day by day.Jewish columnists think that Israel did not gain antything, but , humiliated himself with the the seat crisis which was done because of the thought that Turkey is deliberately wakening the anti-semitism with the tv series broadcasted .2

            Israel and Turkey relations come to the point which revealed the risk of Israel’s losing closest Middle East ally. The tension between Turkey and Israel who especially have high-level military cooperation stems from the  Israel's fragile coalition government.3 The motif underlying the seat crisis can be the thought of making profit for Lieberman and his party with policies based on anger against Turkey ,during Lieberman is sitting in the seat of Israel's foreign minister.4 Because, the deputy foreign minister made a statement immediately after apologizing.“If broadcasting of anti-Semitist tv series are carried on, Turkey ambassador can be deported.”5 But the Israeli Foreign Ministry did not understand the fact that Turkey is the only chance in the region for the Israel who is experiencing Arab hostility and threat, also threat of Iran. If a everlasting peace is desired in Middle East, Turkey’s contribution  is needed to make Syria ,Iran and Palestine to believe in it. Besides, Iran ,Syria and Palestine will not accept a peace process without Turkey and Turkey is the only country that can meet  Israel with these countries on the same platform. When we take The U.S. conflict with Iran, the United States and France's ineffectiveness in previously tested struggles for peace , active role of Turkey Foreign Ministry in transferring the last aid on Egypt to Gaza on Egypt into consideration All the parameters shows that there can not be a Middle East in which Turkey does not have a part .

            As a result, dependence is dominated by interdependence in international relations literature and world’s dominant power The United States desires peace and stability in Middle East. Therefore, Israel can not act willfully in Middle East. This situation refers to end of golden era of Israel which started with the war between Arabs and Israel in 1967.6 If Israel loses Turkey his only ally that he can trust ,Israel will be completely alone in the Middle East. So, Israel must administrate relationships with Turkey taking Turkey’s being important element in peace in Middle East into consideration. Liberal authorities of countries which counterpart to all elements of problems in the Middle East should meet  on the same platform. The fact that Arab nationalism and Jewish nationalism will not make any contribution to  Middle East peace is understood from the following two cartoons.

            While in the first cartoon,  Israeli media is depicting the “Seat” diplomacy against the Turkish ambassador, Israel's apology from Turkey is illustrated in the second cartoon at Arab press. It is obvious that both cartoons satisfy the ultra-nationalist sentiments and  they will enlarge the existing barriers in solving the problem. Therefore, liberal Israelis should be active in this process. Instead of taking revenge for Davos, they should question why this kind of event broke out in Davos and If Israel counterparts to Turkey who has the highest level of relations with the Jewish community , Israelis can live without fear of threat. Turkey's calls for unity government in Palestine, Turkey’s credibility in the grace of Palestinians and The concept of high-level cooperation with Syria will help Israel in solving problems. In addition to Turkey’s Muslim identity, Turkey was the first country to send humanitarian aid to Georgia who experienced a war., has a developing relations with Serbia and has a mediator identity  in the relationships between Russia and Armenia. 7 When we think the fact that Jews lived in peace within the Ottoman Empire for centuries, Turkey is the only country that Israel can trust. What must be done is to take the first steps to provide peace without acting in intolerant way. Ending the Jewish still ongoing illegal settlements and withdrawal of Israeli troops from Syria’s Golan Heights may be a good start for providing peace.

January 2010

  

1 http://www.boyuthaber.com/News/Dunya/15012010/ABD-Turkiye-de-Israildedostumuz.php

2 http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspxaType=RadikalHaberDetay&Date=18.01.2010&ArticleID=975146

3 http://www.usakgundem.com/yazar/1397/İsrail-ve-türk-dizileri.html

4 http://www.usakgundem.com/yazar/1397/İsrail-ve-türk-dizileri.html

5 http://www.zaman.com.tr/haber.do?haberno=941274&title=ayalon-diziler-surerse-elciyi-sinirdisi-ederiz

6 http://www.radikal.com.tr/Default.aspxaType=RadikalYazarYazisi&Date=14.01.2010&ArticleID=974431

7 http://www.usakgundem.com/yazar/1301/türkiye-ab-ruhunu-doğu’ya-taşıyor.html

Istanbul-centered Middle East an Alternate instead of Brussels?

            On April 14, 1987 Turkey applied for full membership in European Union. However,  an adverse opinion fort he full membership of Turkey was delivered to europen community. After this, on march 6, 1985 the custom union decision was taken in partnership council meeting and it was ratified by the european parlliamen on december 13, 1995. Thus, as of january 1, 1996 the treaty has been invoked between Turkey and European community.

            However, Turkey’s ultimate aim is to be a full member of EU.Turkey attained the expected result in Helsinki summit conference in 1999 and gained the status of candidate country. With the decision taken by european union summit that convened on December 17, 2004 Turkey entered in the process of negotiations whic started on October 2005 and , are still continuing. In this process, Turkey is supposed to perform the 35 tasks anticipated under the topics of negotiations. Contact between Turkey and EU has been proceeding in an up and down way since the begining  till today. It is hard to say that Turkey gains a clear stability in the period of negotiations which is called as the last step. The disagreement on Turkey’s becoming a full member country of the community in EU and variable desire of Turkey’s public opinion about the membership are the most concrete examples of this event.

            Mainly the right-wing politicians’ being on duty (notably Merkel and Sarkozy) and the administrators’(selected for presidency of EU council and foreign relations committee in Lisbon concordat) opposing speech have been raising the adverse opinion about Turkey’s full membership process. Although, Turkey’s foreign minister Ahmet Davutoglu pointed out that the number of visits to europa are much more than anywhere else in the light of the numbers in the meeting assesment 2009, the recent progress in Turkey foreign relations policies has been interpreted as Turkey is swinging and this created a confusion ambiance in and around the europa.

            Whether the only alternate is EU is putted into words at times in Turkey. Also, being practised double standarts by EU is the another case which is questioned. As a result of all these, Turkey’s alternates have become the main topic of conversation. ”The reforms of EU are important for us, at the and of the process Turkey will decide on whether to become a member or not”[1] said the Prime Minister Recep Tayyip Erdogan and it is still in living memory. This declaration and The President of Turkey Abdullah Gul’s declaration about Turkey’S swinging match up with eachother.

            On the other hand, “to understand the politic path of Turkey, it is enough to understand which conditions Turkey is trying to improve”[2] said The President Gul. Both of the declarations show Turkey needs EU’s guiding for fulfilling its responsibilities for reforms completely. While these declarations do not give any opinion about Turkey’s altimate aim, Turkey has gotten an important place among the middle east countries with it’s recent foreign policies and it brings another alternate to minds. The opinion of Turkey’s tendecy to perform EU model in middle east has been putted into words by some experts. Considering the foundation of EU, the aims were ending the wars on the continent and the association among european countries mainly by economical structure. Thus, Turkey’s no-problem policy with it’s neighbouring countries and establishing institutes for  advanced strategic association make sense at this point. The agreement on removing the borders between Turkey and Syria and also the free trade agreement show that Syria is the pilot country if there is a EU model in the middle east. Besides, removing the borders brought about ban of smoking in some part of Syria alike in Turkey. Hence, it shows that Syria is directly effected by Turkey and taking Turkey as a model for it’s reforms. Another thing that strengthens the example of Syria’s being pilot country is that the free trade agreement includes the service sector and the intend for having shared air space application with Syria which is same in EU. If Turkey and Syria have an agreement on shared air space application which is thought to be agenda item in the advanced strategical corporation council meeting, Damascus-Istanbul flights will be possible like Istanbul-Ankara flights.

            In the meanwhile the shared air space project has an extendable potential among the other middle east countries. Since, Turkey and middle east aero group (T-MAG) (Iraq also attended on september,2009) was established on May 2009 by Turkey, Syria and Lebonan[3]. Moreover, Lebonan’s wish for attending the advanced strategical coorparation council meetings and prolonging it as tripartite meetings indicates that contact between Turkey and Lebonan will be increased. It is possible to reach a Turkey –centered middle east union model with the contacts that Turkey has started with Syria (as a pilot country) Lebonan Iraq and other middle east countries. It is likely that U.S will support such a model since it is to U.S’ benefit to have a sunni Turkey centered region against Iran who wants to create a shia-centered region in the meanwhile. Considering the EU integration has started with the aim of ending the conflicts, it is probable that the integration Turkey has started with it’s troubled neighbouring country Syria will end the conflicts in middle east. At that point it is possible to think tht Turkey’s and U.S’ national interests match up with eachother. As it is known, U.S believes in establishing Palestine goverment and sometimes might react to Israel in a harsh response.[4] If the middle east region which is the resource of setting of global terrorism has the welfare conditions, it will be benefical for all global powers.

            Turkey has been distinguishing as the lead country that can end the conflicts. Turkey’s secular state experience which dates back years ago and it’s remarkable democratic culture among the middle east countries have a vital importance at that point. Considering the growing demand for freedom, the gaining human rights importance and reaching the knowledge easily with the help o the developing technology in a globalising world, middle east public's expectation for taking the advantage of them too will make easier this integration period.

            Consequently, the changing foreign policy of Turkey is a current reality that everybody accepts. Althought, full membership of EU became a goverment policy, when thinking the opposition to turkey in EU, it has become inevitable for Turkey to seek for different models. It is no doubt that a Turkey which has the lead in the middle east and imports democracy and human rights to there will increase it’s importance in the sight of EU.

            The opposition to islam which has broken out mainly with the minaret crises recently and the countries those have islamic population such as Bosnia Herzegovinia, Kosovo and Turkey’s being deprive of visa liberalization rights given to Serbia, Montanegro and Macedonia have been offering new strategies to Turkey in middle east geography that Turkey can easly take part with it’s historical cultural heritage and islamic population. If Turkey puts EU model into practise in Caucasia and Balkan peninsula as well, it might create possibility for an alternate to Brussels as Istanbul centered Turkish perspective ( pax-ottoman) in Turkey’s foreign policy.

(14.10.2009)

---

[1]    http://www.tumgazeteler.com/?a=1057788

[2]    http://www.tumgazeteler.com/?a=1057788

[3]    http://web.shgm.gov.tr/kurumsal.php?page=haberler&id=1&haber_id=916

[4]    http://www.realhaber.com/news_detail.php?id=6730

Rap Rap Marş Marş Bayramlaşmalar

Stadyumlarda üniformaları ile toplanmış ve şeref tribününde oturan makam mevki sahiplerine saygı duruşunu rap rap ve marş marş usulü ile gösteren gençlerin bayramıydı dün. 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı! Tarihi arka planı Mustafa Kemal Atatürk’ün Samsun’a çıkışıyla sabittir. Büyük Lider o zaman Bandırma vapurundan Samsun’a inmiş ve kurtuluş mücadelesinin başlangıcı bu tarih kabul edilmiştir.

Şahsen lise hayatım boyunca hiçbir 19 Mayıs gününde o ilginç kıyafetlere bürünüp sokakları arşınlayıp stadyumlara gitmedim. Çünkü bir erkek olarak o tayt dedikleri ve bembeyaz olan (içim dışım meydanda) şeyi giymeyi kendime yakıştırmadım. İkincisi ise oraya kadar gidip bana Beden Eğitimi dersinden kalmak tehdidi öne sürülerek zorla öğretilen oyunları da hiç sevmedim ve tabiri caizse bir isyankâr genç olarak Beden Eğitimi dersinden “0” almayı göze aldım. Ne aklım aldı bu zaruriyeti ne de halen daha içinde olduğum gençlik hissiyatım bana bunu sevdirebildi. O anlamsız koreografileri öğrenmek için uzun bir dönem çalışmaksa hiç işime gelmiyordu. Daha çok arkadaşlar ile çift kale maç yaparak yahut kendimizce önemli saydığımız meseleleri konuşarak zaman geçirmek benim gençlik tercihimdi. Bu arada belirtmek isterim ki anlamsız dediğim koreografiler halk oyunu veya folklor değillerdi. Birkaç öğretmenin popüler müzikler eşliğinde oynamamızı öngördükleri eller kollar havaya, oturmalı kalkmalı şeyler işte. Mesela ilköğretim yıllarında oynadığım zeybek oyunları benim için büyük keyifti çünkü gerek müzik gerekse hareketler bir hissiyat yaratıyordu ruhumda. Konuyu dağıtmamak gerekirse bu 19 Mayıs’lar benim için kesin bir züldü ve biliyorum ki birçok arkadaşım da istemeyerek bu işlere girişmek zorunda kalıyordu. Oysa 19 Mayıs’ın gerçek anlamı bizleri daha çok coşkulu hale getirmeli, Anadolu ruhunu içimize işlemeli ve geleceğe daha umutla bakmamızı sağlamalıydı. Maalesef henüz böyle bir 19 Mayıs yaşamadım, yaşayamadım.

Peki, ben bu 19 Mayıs işine neden bu kadar içerliyorum? Sosyal medya aracılığı ile verdiğim bazı mesajlar neden bu kadar tepki topluyor ve acaba ben mi yanılıyorum? Açıkçası ilk tepkim 19 Mayıs gününün çalıştığımız ofis için “tatil” ilan edilmesi ile başladı. Bana kalırsa 19 Mayıs elbette anılmalı, devlet ricali Anıtkabir’e gitmeli çelenk koymalı ve akşam haberlerinde bunun geyikleri de yapılmalı. Ülkemizde tam olarak kaç gün resmi tatil olarak geçiriliyor bilmiyorum ama epey fazla olduğu kanaatindeyim. 19 Mayıs’ın ve diğerlerinin bu anlamda eleştirilmesi gerektiğine inanıyorum. Gençlik bayramında devlet kurumları neden çalışmaz? Gençler bayram yaparken devlet kurumları niye tatile ihtiyaç duyar? Stadyumlara toplanan gençlerin başında mutlaka selamlayacakları bir protokol olmak zorunda mıdır? Bu soruları kendime sordukça hem 19 Mayıs’a hem de “tatil” kültürüne isyan eder hale geliyorum. Halen daha gençler bayramlarını bir protokole selam durarak mı kutlamalı bu ülkede ve halen daha gençler kendi bayramlarını kendileri organize edemezler mi? Sorular uzatılabilir ve cevapları yine birilerinin bazı damarlarına dokunabilir biliyorum. Lakin ezbere konuşulduğu zaman bizim sorularımız “milli değerlere” ve “tatilsel fantezilere” aykırı gelecektir. Oysa Mustafa Kemal Atatürk gençliğe sanıyorum ki “çalışkanlık” ve “çalışmak” hususunda da öğütler vermiş ve hatta en çok bunları söylemiştir. 19 Mayıs gününde sosyal medyada Atatürksel mesajlar vermek, fotoğraflar eklemek yoluyla da “Atatürk Gençliği” imajı çizildiğinin sanılması da ayrıca bir yazı konusudur. 

Benim önerim “gençlik” bayramının gençlere bırakılmasından yanadır. O abes kıyafetlere, müzik sistemlerine, şuna buna harcanan paralar bir fon altında gençlere teslim edilmeli ve gençler diledikleri gibi bir etkinlik ile bu parayı harcamalıdırlar. Tatil meselesi ise tek günle sınırlı tutulmalı, yorgunluk argınlık bahanesi ile ikinci güne sarkıtılmamalıdır. Hatta bu tek günlük tatile devlet kurumları dâhil bile edilmemelidir. Hatta daha da ileri gidebilirim ve bu gençlik bayramında eğer çok tatil meraklısı kamu görevlileri varsa onlara tatil verilmesi ve günlük ücretlerinin de bir fon altında toplanıp gençlik çalışmalarına aktarılmasını da önerebilirim. Mesela devlet ricali de buna dâhil edilebilir. Cumhurbaşkanı, Başbakan, Meclis Başkanı, Genelkurmay Başkanı ve Kuvvet Komutanları da maaşlarının tek günlük ücretlerini birleştirip herhangi bir gençlik çalışmasına bağış yapabilirler. İkincisi ise rap rap ve marş marş meselesidir. Gençleri askeri kıtalar usulü ile yürütmekle ve saygı duruşuna tabi tutmakla onlara bir şey kazandırmıyoruz. Bu “askeri” mantıkla tertiplenen törenlerin de doğası derhal değişmeli ve gençlik komitelerine, dolayısıyla gençlerin yaratıcılığına bırakılmalıdır. Bakın o zaman gençler “Anadolu” ruhuna dayanan, “Kurtuluş Mücadelesini” idrak ettiren ve kendilerine “Atatürk”ü hatırlatacak etkinlikleri daha anlamlı şekillerle nasıl da yapacaklardır. Yapmayabilirler de tabii ki, gençler neyi yapmak istiyorsa onu yapmaya özgür bırakılsın yeter

www.konseptdisi.com!da yayımlanmıştır. 

Kimi Kime Kırdırtıyorsunuz?

Yaklaşık bir haftadır Türkiye’nin çeşitli illerinde çok farklı ekonomik, kültürel ve siyasi arka plana sahip olan birçok genç arkadaşımla farklı vesileler ile bir araya geliyorum. Bu program bir süre daha devam edecek. Gerçekleştirdiğimiz programların 12 Haziran 2011 genel seçimleri ile bir ilgisi yok ama buluşanlar “genç” olunca ve ortak kaygıları taşıyınca konu ister istemez güncel siyasete geliyor. Konunun bu tarafa kaymasında mutlaka yaklaşan seçimlerin ve gergin siyasi ortamın da etkisi var.

Türkiye çok kısa bir zaman sonra sandığa gidiyor ve sandığa gidenlerin birçoğu da gençlerden oluşuyor. Dolayısıyla “gençlik” o veya bu şekilde siyasi partiler için önemli bir potansiyeli oluşturuyor. Ancak ortada şöyle bir çelişki var. Ülkenin yöneticilerini belirleyecek olan gençler kendi yaşıtları arasından kimseyi ülke yönetimine gönderemiyor. Mantığının ne olduğunu anlayamadığımız bir şekilde 18 yaşında seçmeye ehil olanlar ancak 25 yaşında seçilebilme ehliyetini elinde bulundurabiliyor.

Bilindiği üzere seçilebilmek için çok yakın bir zamana kadar ise 30 yaşında olmak gerekiyordu ve 25 yaşa indirilmesi hususunda bile çok büyük bir dirençle karşılaşılmıştı. Burada temel karşı görüş “tecrübesizlik” ve “yetersizlik” etrafında oluşturuluyor. 18 yaşında seçmeye yetecek kadar tecrübe ve akıl sahibi gençler ancak 25 yaşına geldiğinde seçilebilmek için yeterli tecrübeyi edinmiş olabiliyor! Diğer bir yaklaşım ise 18 yaşındaki bir gencin henüz eğitimini sürdürdüğü ve dolayısıyla milletvekili olmasının eğitimine engel olacağı şeklindedir. Fakat burada gözden kaçırılan bir husus ise öğrencinin sorunlarını en iyi anlayacak kişinin öğrenci olduğu gerçeğidir. Ayrıca tüm vekiller de bütün zamanlarını parlamentoda geçirmemektedir. Bir üniversite öğrencisinin milletvekili seçilmesi ve parlamentoya gitmesi eğitimine engel olmayacağı gibi aynı konumdaki arkadaşlarının ihtiyaç ve taleplerini siyaset gündemine taşımak noktasında önemli bir etken de oluşturabilir.

Tabii ki bu noktada tek engel 25 yaş sınırı değildir. Türkiye’de milletvekili olabilmek için erkeklerin askerlik hizmetlerini de yapmış olmaları gerekmektedir. Bunun altında ise hangi mantıklı gerekçenin bulunduğu büyük bir muammadır. Hal böyle olunca gençlerin yapabileceği tek şey önlerine sunulan oy pusulasında kendilerine en yakın hissettikleri siyasi partiye yahut yakın hissetmeseler bile mecburiyetten kötünün iyisine oy vermek oluyor.

Bu durum 18 yaşında seçebilen ve ancak 25’in de seçilebilen biz gençler üzerinden birbirlerine siyasi mesajlar iletmek ve hatta biz gençleri kullanmak yoluyla söylem üretmek için politikacılara fırsat sağlıyor. En son yaşanan “gençlerin sokaklara çağırılması” hadisesi bu noktada önemli bir örnek oluşturuyor. YGS skandalından sonra Taksim’de ve çeşitli yerlerde sokaklara çıkarak protesto eden gençlerle ilgili Başbakan’ın  “biz de karşılarına 5-10 bin genç çıkarırız ama gerginlik istemiyoruz” mealindeki açıklaması ve MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin “ben de 1000 bozkurt ile sizi Kasımpaşa’ya kadar kovalarım” şeklindeki cevabı, biz gençlere karşı yapılmış bir hakarettir. Hakarettir çünkü biz gençler böyle ucuz ve yersiz çağrılara kulak asarak birbirimize karşı yürüyecek kadar kin ve nefret dolu değiliz. Ayrıca çok iyi biliyoruz ki bu ülkenin yakın tarihinde basit nedenlerle birbirlerine kurşun sıktırılan gençler ve birbirini öldüren gençler hep birilerinin maşası olarak kullanılmıştır. Bizim de benzer bir hataya düşeceğimizin beklenmesi ve bunun önemli siyasi figürler tarafından dillendirilmesi gençliğin hiç okumadığı, ne yapması gerektiğini bilmediği gibi bir yanılsamadan ibarettir.

İşin trajik yanı ise ne AK Parti genlik kollarının ne de MHP’li gençlerin veya Ülkü Ocakları’nın bu söylemler üzerine en ufak bir tepki vermemesi ve hatta suskunluk ile adeta bu söylemleri destekler görünmeleridir. Sayın Başbakan kimi kimin karşısına dikmekten bahsetmektedir ve Sayın Bahçeli tüm bu duruma karşı kimleri kimlerle Kasımpaşa’ya kovalamaktan söz etmektedir? YGS’yi protesto edenler de, Başbakan’ın 5-10 bini de, Bahçeli’nin 1000 bozkurdu da bu memleketin gençleri değil midir? Hepimiz o meşhur deyim ile “Türkiye’nin Geleceği” değil miyiz? Nasıl oluyor da Başbakan ve Muhalefet Partisi Lideri bizi bir çırpıda sokaklara dökebiliyor ve buna karşı o gençlerimizin sesi çıkmıyor? Gençlerin yapması gereken birbirleri ile kucaklaşmaktır ki ben tüm kalbimle inanıyorum, bu ülkenin gençleri sokaklara çıkarak birbirlerine karşı yürümek saçmalığını gerçekleştirmeyecektir ve bu çağrıyı yapanları ayıplayacaktır.

Belki ucuz siyasi hesaplar ve/veya basit siyasi kariyer hayalleri nedeniyle bazı partili gençler bu açıklamalara tepki vermemiş olabilir. Seçim dönemine giriyor olmanın da bunda etkisi olduğu muhakkaktır. Ancak her ne olursa olsun ben sessiz de olsa bu açıklamalara katılmadıklarını ve güldüklerini düşünüyorum. Aksi takdirde siyasetin gençleşmesi mümkün olmayacağı gibi bu gibi anlamsız çağrılar siyasetçilerce yenilenecektir.

Gençlerin siyaseti gençleştirmek, 18’de seçip 25’te seçilmek saçmalığına son vermek ve karar alma süreçlerine aktif katılım sağlamak için birilerinden lütuf beklemesi çözüm değildir. Avusturya’da 24 yaşındaki bir arkadaşımız “bakan” olmuşken bizim henüz bu yaşta seçilme ehliyetini bile elimizde bulunduramıyor olmamız sadece siyasetçilerin suçu olmasa gerek. Neticede “ağlamayan bebeğe emzik vermezler” deyimi bu topraklara aittir ve artık emziği almak için bir şeyler yapma zamanı gelmiştir.  Bu noktada özgüven sahibi gençler bir araya gelmeli, talep ve isteklerini yüksek sesle iletmenin yollarını aramalıdır. 12 Haziran seçimlerinden sonra yapılacak yeni anayasa ile ilgili ciddi bir kampanya yürütmek iyi bir başlangıç olabilir.